Donderdag 8 mei

Donderdag 08 mei

Gisteravond nog mijn verslag bijgewerkt, en toen mijn bed ingedoken.Ik had een kamer voor mij alleen, met een eigen douche. Wat een luxe, het lijkt wel een 3* hotel.
Heb goed geslapen, geen last van snurkers gehad, en tot uitgeslapen tot 7.15uur.

Het ontbijt zag er zeer goed uit.
De Vlaamse dames zaten naast me, en vertelden me regelmatig in Friesland op vakantie te zijn geweest.
Eén van de dames had zelfs een tegeltje met een Friese spreuk die ze vloeiend uit kon spreken "It is de boer al like folle as de kou skiet as de bolle".(Alweer die koe!) Prachtig toch?

Na het ontbijt alleen op pad gegaan, ik wil het vandaag rustig aan doen en niet teveel km's maken.
Moet de spieren een beetje rust gunnen
Als ik terug ben in het dorp om mijn proviand aan te vullen spreekt een pelgrim mij aan, en vraagt mij naar de weg.
We besluiten om vandaag samen te lopen.
Het is een Duitser, Oewwe, 42 jaar.en het klikt direct goed.
We spreken met elkaar in het Engels,en dat gaat best goed al zeg ik het zelf.zodanig dat ik aan het eind van de dag (bijna) vloeiend Engels spreek.

Ons tempo ligt vrijwel gelijk, alleen als we moeten klimmen, kan hij moeilijk meekomen,
Hij moet meer kilo's meesjouwen, die niet in de rugzak zitten, maar aan de voorkant,
Voor mij is het niet erg om af en toe even te wachten, ik wil toch rustig aan doen.
We hebben mooie persoonlijke gesprekken, en ook heerlijke rustmomenten.

Als we in Espalion aankomen steek ik een kaarsje aan in de Kathedraal voor mijn bijzondere collega ( zal haar naam niet noemen), en voor onze oudste zoon Lieuwe, want hij mag vandaag afstuderen, aan de TU.
Een bijzondere dag waar ik niet lijfelijk bij aanwezig kan zijn, maar in gedachten zeker bij hem en de rest van de familie zal zijn.
Dit is best wel even moeilijk, maar het is niet anders.
Oewwe stelt voor dat we om 14.30 uur (het moment van afstuderen) de vingers kruisen. Mooi gebaar vind ik dat.

We ontmoeten vandaag veel pelgrims op de route.

Om 15.30u komen we aan in Estaing. Wat een prachtige plaats.
Eerst maar een slaapplek geregeld in een hospital St Jacques.
Dit is een opvanghuis speciaal voor pelgrims, en er zijn nog net 2 plaatsen beschikbaar, dus wat weer een mazzel...
Na een rondleiding van de eigenaar, eerst maar weer m;n vast ritueel, douchen, wasje doen etc.

Hierna een terrasje opgezocht, want mijn wandelmaat had me een speciaal biertje beloofd,
Wat een heerlijk gevoel, wanneer je voldaan aan een biertje zit, en vanaf het terras veel bekende gezichten van pelgrims ziet binnenkomen.
Ik moet er één van benoemen. Een dame uit Duitsland van 77 jaar, loopt fluitende de Camino. Respect hoor!
Helaas was er voor haar geen plaats meer voor een overnachting, Haar reactie: Dan slaap ik wel in de kerk op de koude grond.
Kijk dit zijn nog eens de echte pelgrims.
Gelukkig voor haar wordt er toch nog een geschikt plekje voor haar gevonden.

Het wordt steeds drukker met pelgrims, van allerlei nationaliteiten kom je hier tegen.
Misschien toch morgen maar vroegtijdig reserveren,, ...
Ook hier in de gite tref je mensen die je eerder hebt ontmoet,Het is vaak een hartelijk weerzien, en je krijgt steeds meer het gevoel dat je een onderdeel bent van een grote caminofamilie.
Om 19.15u gaan we met z'n allen aan tafel, Het eten is weer geweldig,en na het eten natuurlijk weer een mis, waarbij de beheerder van de gite de voorganger is.

Vanavond nog even met Lieuwe gebeld om hem te feliciteren met het resultaat.
Ook hij mag zich nu theoloog noemen. Iets waar ik heel trots op ben, dat hij dit nu naast Jannet ook behaald heeft.

De avond is snel voorbij we maken nog even plannen voor de volgende dag, en dan slapen, oordopjes in, is wel nodig met 10 pelgrims op een kamer!

Vandaag 23 km gelopen van Saint Come d'Olt - Estaing