Maandag 19-05

Zoals iedere morgen ben ik ook vanmorgen weer vroeg opgestaan, in de veronderstelling te kunnen ontbijten.
Maar helaas hier geen ontbijt, dus dan maar even creatief zijn met de spullen, die ik nog bij me heb. Krijg zelfs nog brood van een medepelgrim.
Om 7.15uur ben ik weer aan de wandel. Het weer is goed, het zonnetje begint al door de boomtoppen te komen. De temperatuur is ook meteen goed, zodat ik in m'n korte broek en T-shirtje kan lopen.

De omgeving is vrijwel hetzelfde als waar ik gisteren liep, het gebied kenmerkt zich door vele boom- en wijngaarden. Niet heel erg spectaculair.
Het kan ook niet altijd hè?

Maar ik moet het nog wel even over mijn wandelstok hebben.
Ik heb een prachtige pelgrimsstok gekocht van iemand die ook het gedenkteken voor het graf van mijn ouders heeft gemaakt.
Met deze vrouw is een bijzondere band ontstaan, en we hebben fijne maar ook verdrietige momenten gedeeld met elkaar.
Dus heeft deze stok voor mij een bijzondere waarde op mijn tocht, en loop ik er graag mee, al moest ik in het begin wel wennen aan het lopen met een stok, nu kan ik niet meer zonder.
Nadeel is dat ik veel over geasfalteerde wegen loop, waardoor de stok gaat slijten, dus ik hoop dat waneer ik in september in Santiago aankom er nog iets over is van de stok. :-)

Maar goed. Ik kom aan in Moissac. Weer een pachtige stad. Maar ook hier dreig ik de weg weer kwijt te raken. (Net zoals in Cahor) De markeringen zijn verbleekt, daar kan ik dus weinig wijs uit worden.
Dan eerst maar naar het office du tourisme voor een stempel. En daar zit Annemarie aan de koffie op een terras. (Over haar heb ik het al eerder gehad, maar ik kan me voorstellen dat jullie dat niet allemaal bij kunnen houden).Prachtig om haar hier weer te ontmoeten.
Zij moet vandaag noodgedwongen een rustdag houden, -ik kan er over meepraten- dus ik drink gezellig een kop koffie met haar mee.
Ze vertelt me dat de stad Moissac in de oorlog een historische rol heeft gespeeld. Ik merk dat ze het met enige schroom vertelt als Duitse.
Deze schroom heb ik ook gemerkt bij mijn Duitse pelgrimsvriend Oewwe, bij het vieren van het einde van de oorlog en Frankrijk.
Het verleden achtervolgt hen nog altijd.

Ik verlaat na deze geschiedenisles de stad, en neem buiten de stad een rustmoment.
Daarna loop ik 10 km langs een kanaal. Wel erg saai om zo te lopen, maar het is voor mij nu heel goed te doen.
Om 15.00uur kom ik aan bij mijn overnachtingsplaats. Ik was in de veronderstelling dat het een klooster zou zijn, maar niet dus.
Wel is het een prachtige plek, en de ontvangst is heel hartelijk, vooral wanneer ik vertel dat ik er 35 km op heb zitten.
Ook hier veel pelgrims die ik al eerder heb ontmoet. Ik heb een slaapplek op de bovenverdieping met een veranda.
Vanavond hebben we hier een barbeque, met salades, en natuurlijk niet te vergeten de Franse kaas als dessert.
Wat heb ik het toch goed!!!!
Een prachtige avond samen met zo'n 25 pelgrims.
Met een goed gevulde buik wil het vast wel lekker slapen.

Aantal km's 35 (zit al bijna op de 500)
Durfort Lacapalette - Espalais