Dinsdag 20-5

Ik moet het nog even over gisteravond hebben. Het is opmerkelijk te noemen, dat na de barbecue iedereen mee hielp om de boel op te ruimen,af te wassen,etc.... weer dat saamhorigheidsgevoel.
We hebben na de bbq nog een tijd gezellig met elkaar zitten kletsen. Een paar "old farmers"uit Australië, met Vincent de gite eigenaar, en hospitalier ( vrijwilligster ) Elfje uit Duitsland.
Vincent vertelde 4 jaar geleden deze gite te zijn begonnen nadat hij zelf de Camino had gelopen .Hij wilde iets doen voor pelgrims vanuit een humanitaire gedachte. Hij straalt van geluk als hij hierover vertelt. Wat toch een prachtig gebaar.
Het systeem van afrekenen is gebaseerd op vrijgevigheid van de pelgrim. Je betaald wat je het waard vindt, hiervoor kun een gift in een bus doen die hij op tafel heeft staan.

Nu naar vandaag.
Na een prima ontbijt geef ik mijn gift, en neem afscheid van Vincent en Elfje.
Ik vertrek alleen om 7.45u
Voor het eerst is er vandaag een verlangen om weer thuis te zijn bij Tiny de kinderen, familie, vrienden, etc. Niet dat ik heimwee heb, maar zo .langzamerhand begint ik toch aan de terugreis te denken.
Mijn geplande terugreis van 4 juni gaat niet door wegens te weinig deelname, op zich niet zo erg omdat ik ver voor op schema lig, dus kan ik een terugreis eerder plannen.
Maar zover is het nog niet. Ik wil nog veel zien, dingen meemaken, en van veel dingen genieten.

Ik geniet vandaag in het bijzonder van een oude Fransman. hij zal zeker een 75 jaar zijn. ( ik ken hem van de gite in Montcuq) en ik loop een tijdje in zijn voetsporen.
Hij heeft een paar verrotte bruine tanden in zijn mond en een enorm grote oorbel in.
Hij was toen degene die om 5.00u 's morgens vertrok. Ook gisteren heb ik hem kort gesproken, maar omdat hij alleen Frans spreekt - en ik bijna niet - is communicatie bijna niet mogelijk.
Tijdens zij rustmoment passeer ik hem, probeer toch een praatje te maken, en ik begrijp dat hij vanmorgen ook weer om 5.00u is vertrokken.
Het oude baasje maakt dus lange dagen.
Als ik later een rust moment heb komt hij mij weer voorbij, ik geef hem een stuk chocolade mee.
Later loop ik weer achter hem, mooi om te zien hoe deze man geniet. Hij kijkt alle kanten op, plukt af en toe bessen die hij eet. en koopt een zak kersen, waar hij mij van trakteert.
In de middag raak ik hem kwijt, en ga ik mijn eigen weg.
In Castet- Arrouy doe ik boodschappen, en neem een rustmoment. Mijn plan was hier te stoppen, maar het is nog vrij vroeg, en het lopen gaat zo lekker...
In het dorp kom ik in contact met mensen uit Ierland die naar Lectoure willen, dat is nog 10 km te gaan. Dus ik stel mijn plan bij en koers richting stad.
Heb vlak voor de stad mijn poncho nodig, het dreigt de hele dag al iets, maar nu komt er toch een bui, alhoewel het weinig voorstelt, In Lectoure is het alweer droog.
Bij de kerk kan ik een stempel halen, en ik moet nog onderdak voor vannacht zien te regelen.
Maar ik heb geluk, aan de overkant van de straat is nog plek, blijkt een opvanghuis voor pelgrims te zijn. Mooie plek zo binnen in de stad.

Het is de woning van de pastor, die hier woont met zijn vrouw en zoon. Zij worden geassisteerd door 2 hosteliers.
Wij ( 8 pelgrims) zijn dus te gast bij meneer de pastoor. Dit was vroeger een klooster, maar nu kunnen ze onderdak bieden aan 14 pelgrims.
( Lieuwe en Jannet, misschien een idee voor jullie?)

Het eten is vanavond vrij eenvoudig, en we ruimen samen alles op, en doen ook met elkaar de afwas.
Na het eten heb ik nog mooi even de tijd om mijn verslag voor vandaag te tikken, en kan het aan de overkant in het café naar het thuisfront mailen.

Espalais - Lectoure
Aantal km's: 37. (totaal 534 km)