Woensdag 21 mei
Blijf op de hoogte en volg Edwin
22 Mei 2014 | Frankrijk, Condom
Afgelopen nacht heb ik erg slecht geslapen. Ten eerste was het een slecht bed waarop ik lag, Als ik op mijn rug lag, lag ik in een kuil, zodat ik met mijn neus bijna m'n tenen kon raken, en ten tweede lag er iemand bij mij op de kamer die zo verschrikkelijk snurkte, die heeft vast al hele bossen omgezaagd, Vreselijk!
Om 6.30uur opgestaan. We lagen met 3 personen op een 6 persoons- kamer.
Het opstaan gebeurt in de meeste gite's in alle stilte. Er wordt nog bonjour gefluisterd, en dan gaat iedereen zijn eigen gang met een ochtendroutine, en maakt zich klaar voor vertrek.
Meestal kun je vanaf een bepaald tijdstip ontbijten. Iedereen neemt zijn eigen tijd, en vertrekt ook op zijn eigen tijd.
Dit in tegenstelling tot het diner. Je wordt dan allemaal op eenzelfde tijdstip aan tafel verwacht.
Dit was gisteravond ook zo. Voor het eten hebben we met elkaar een lied gezongen,onder leiding van de pastoor. Er werd een kruis geslagen, en dan pas aanschuiven. Een eerbiedig moment.
En omdat ik nu steeds in vrij kleine gite's heb geslapen, heb ik nog weinig last van de drukte gehad 's morgens bij het "opstarten".
Vanmorgen tijdens het ontbijt staat er een instrumentaal muziekje op. Ik krijg de zegen mee van de pastoor, "God bless you, en en een bon Camino".
Als ik vertrek ik het bewolkt, en er staat een aangename wind.
De eerste uren loop ik door licht glooiend landschap, met wuivende korenvelden. Hier geen wijn- en boomgaarden meer .Het is hier heel weids en uitgestrekt.
Op een gegeven ogenblik moet ik door het bos via een spekglad pad omhoog klimmen.
Het heeft gisteren veel geregend, en de kleigrond waar al veel pelgrims gelopen hebben is daar door één glibberboel geworden
.
Pas na 10 km kom ik een dorpje. Omdat hier weinig te beleven valt. loop ik verder, en na weer 10 km kom ik aan in het mooie stadje La Romieu.
Als ik aan kom lopen zie ik een prachtige toren. Ik maak foto's van de kerk, en de binnentuin, en ga op een terras een kop koffie drinken.
Er zitten 2 mensen aan een tafeltje, en maak even een babbeltje met hen. Ik had de hele ochtend nog geen pelgrim gesproken, dus dan heb je wel even behoefte aan wat aanspraak.
Deze mensen komen uit België, maken een fietstocht door Frankrijk , en spreken goed Nederlands.
De man heeft een lang en saai verhaal, ( sorry, maar ik heb even moeite om geïnteresseerd te blijven doen), Maar gelukkig, hij rekent af, en na mij een goede reis toegewenst te hebben, (en ik hen natuurlijk), vertrekken ze weer.
Als ik mijn koffie wil betalen blijkt de Belg dat al hebben gedaan. Haha misschien wel als beloning omdat ik zijn saaie verhaal aangehoord heb.
Vervolgens kom ik aan in de stad Condom, ja mensen het is echt met één O, dus niet verwarren met iets anders....
Zoals elke Nederlander doet neem ik ook een foto van het naambordje.
Zoek ook in deze stad het toeristenbureau, voor mijn felbegeerde stempel, en de weg naar mijn overnachtingsplek.
De gîte ligt helemaal aan de andere kant van de stad, maar het wordt zo donker, dat ik moet even een sprintje maken.
Ik ben net binnen, begint het met daar toch te onweren, en te plenzen, wat heb ik geluk! Ik moet zeggen dat ik de "weergoden" geregeld op mijn hand heb.
Op mijn kamer ( 10 persoons) staat iemand die ik daar helemaal niet wil zien, Het is de snurker van afgelopen nacht. Nee hè....
Toch begroet ik hem glimlachend, en vraag hem hoe hij hier al zo snel kan zijn. Hij bekent een binnenweg genomen te hebben, de kortste route van 27 km.
Ja, zo kan ik het ook zeg...
Maar het is verder een prima vent hoor, hij doet tenminste moeite om zich verstaanbaar te maken in het Engels, en daardoor krijgen we toch een goed contact, en spreken we over een aantal dingen in gebrekkig Frans/Engels.
Hij vertelt morgen naar Eauze te willen, en heeft daar een reservering voor de komende nacht gedaan, bij zijn familie. Dat wou hij voor mij ook wel regelen. Maar om nou bij familie van hem te overnachten?
Nou ja hij vertelt dat het een Katholieke familie is. Nou mij best hoor.
Tijdens het diner kom ik er achter, dat ik in een opvangtehuis voor daklozen zit, een soort Leger des Heils.
Er wonen hier 12 daklozen, en om het een beetje te kunnen financieren geven ze onderdak aan pelgrims. Ze hebben geen vaste prijs, maar je kunt betalen voor wat je het waard vindt.
Spreek hier een Nederlands stel, blijkt dat hij de webbeheerder is van het genootschap voor pelgrims in Nederland.
Het eten is prima, maar simpel, en ik ben blij dat ik na het eten naar mijn slaapplaats kan, want hier lopen best wel vreemde types rond. ook weer een ervaring op mijn tocht.
Morgen is er 6.30uur ontbijt, wordt vroeg opstaan, dus vanavond ook maar vroeg er in. Zal de oordoppen in doen!
Ik heb vanavond even met mijn dochter gebeld, had haar al een tijdje niet gesproken, dus moest haar stem even horen....(met de jongens had ik al geskypt hoor)
Vandaag 36 km gedaan
Lectoure - Condom
Om 6.30uur opgestaan. We lagen met 3 personen op een 6 persoons- kamer.
Het opstaan gebeurt in de meeste gite's in alle stilte. Er wordt nog bonjour gefluisterd, en dan gaat iedereen zijn eigen gang met een ochtendroutine, en maakt zich klaar voor vertrek.
Meestal kun je vanaf een bepaald tijdstip ontbijten. Iedereen neemt zijn eigen tijd, en vertrekt ook op zijn eigen tijd.
Dit in tegenstelling tot het diner. Je wordt dan allemaal op eenzelfde tijdstip aan tafel verwacht.
Dit was gisteravond ook zo. Voor het eten hebben we met elkaar een lied gezongen,onder leiding van de pastoor. Er werd een kruis geslagen, en dan pas aanschuiven. Een eerbiedig moment.
En omdat ik nu steeds in vrij kleine gite's heb geslapen, heb ik nog weinig last van de drukte gehad 's morgens bij het "opstarten".
Vanmorgen tijdens het ontbijt staat er een instrumentaal muziekje op. Ik krijg de zegen mee van de pastoor, "God bless you, en en een bon Camino".
Als ik vertrek ik het bewolkt, en er staat een aangename wind.
De eerste uren loop ik door licht glooiend landschap, met wuivende korenvelden. Hier geen wijn- en boomgaarden meer .Het is hier heel weids en uitgestrekt.
Op een gegeven ogenblik moet ik door het bos via een spekglad pad omhoog klimmen.
Het heeft gisteren veel geregend, en de kleigrond waar al veel pelgrims gelopen hebben is daar door één glibberboel geworden
.
Pas na 10 km kom ik een dorpje. Omdat hier weinig te beleven valt. loop ik verder, en na weer 10 km kom ik aan in het mooie stadje La Romieu.
Als ik aan kom lopen zie ik een prachtige toren. Ik maak foto's van de kerk, en de binnentuin, en ga op een terras een kop koffie drinken.
Er zitten 2 mensen aan een tafeltje, en maak even een babbeltje met hen. Ik had de hele ochtend nog geen pelgrim gesproken, dus dan heb je wel even behoefte aan wat aanspraak.
Deze mensen komen uit België, maken een fietstocht door Frankrijk , en spreken goed Nederlands.
De man heeft een lang en saai verhaal, ( sorry, maar ik heb even moeite om geïnteresseerd te blijven doen), Maar gelukkig, hij rekent af, en na mij een goede reis toegewenst te hebben, (en ik hen natuurlijk), vertrekken ze weer.
Als ik mijn koffie wil betalen blijkt de Belg dat al hebben gedaan. Haha misschien wel als beloning omdat ik zijn saaie verhaal aangehoord heb.
Vervolgens kom ik aan in de stad Condom, ja mensen het is echt met één O, dus niet verwarren met iets anders....
Zoals elke Nederlander doet neem ik ook een foto van het naambordje.
Zoek ook in deze stad het toeristenbureau, voor mijn felbegeerde stempel, en de weg naar mijn overnachtingsplek.
De gîte ligt helemaal aan de andere kant van de stad, maar het wordt zo donker, dat ik moet even een sprintje maken.
Ik ben net binnen, begint het met daar toch te onweren, en te plenzen, wat heb ik geluk! Ik moet zeggen dat ik de "weergoden" geregeld op mijn hand heb.
Op mijn kamer ( 10 persoons) staat iemand die ik daar helemaal niet wil zien, Het is de snurker van afgelopen nacht. Nee hè....
Toch begroet ik hem glimlachend, en vraag hem hoe hij hier al zo snel kan zijn. Hij bekent een binnenweg genomen te hebben, de kortste route van 27 km.
Ja, zo kan ik het ook zeg...
Maar het is verder een prima vent hoor, hij doet tenminste moeite om zich verstaanbaar te maken in het Engels, en daardoor krijgen we toch een goed contact, en spreken we over een aantal dingen in gebrekkig Frans/Engels.
Hij vertelt morgen naar Eauze te willen, en heeft daar een reservering voor de komende nacht gedaan, bij zijn familie. Dat wou hij voor mij ook wel regelen. Maar om nou bij familie van hem te overnachten?
Nou ja hij vertelt dat het een Katholieke familie is. Nou mij best hoor.
Tijdens het diner kom ik er achter, dat ik in een opvangtehuis voor daklozen zit, een soort Leger des Heils.
Er wonen hier 12 daklozen, en om het een beetje te kunnen financieren geven ze onderdak aan pelgrims. Ze hebben geen vaste prijs, maar je kunt betalen voor wat je het waard vindt.
Spreek hier een Nederlands stel, blijkt dat hij de webbeheerder is van het genootschap voor pelgrims in Nederland.
Het eten is prima, maar simpel, en ik ben blij dat ik na het eten naar mijn slaapplaats kan, want hier lopen best wel vreemde types rond. ook weer een ervaring op mijn tocht.
Morgen is er 6.30uur ontbijt, wordt vroeg opstaan, dus vanavond ook maar vroeg er in. Zal de oordoppen in doen!
Ik heb vanavond even met mijn dochter gebeld, had haar al een tijdje niet gesproken, dus moest haar stem even horen....(met de jongens had ik al geskypt hoor)
Vandaag 36 km gedaan
Lectoure - Condom
-
22 Mei 2014 - 12:30
Anke:
Hoiii lieve edwin. Wat heb je het allemaal weer prachtig beschreven... elke keer lees ik mey een glimlach je avontuur. Heb ff foto's van je gezien maare... niet Nog meer afvallen hoor!!!zodra je thuis bent maar een stevig diner met tiny en de kinderen!!! Succes... je 3e week zit er bijna op. Liefs, xxxx Anke -
22 Mei 2014 - 17:27
Bonnie:
Halloi monsieur Edwin le Jeune!
Ca va?
Fijn om steeds een verhaal te kunnen lezen over je belevenissen op je camino.
Maar je moet wel goed blijven bunkeren want je bent aardig" smel om it snoetsje" geworden.
Manger zeggen ze daar. En bon appetit.
Je kunt straks wel een boek uitgeven over je pelgrimstocht! Zo mooi en duidelijk je alles vertelt en beschrijft.
leafs en in knuff fan my Bonnie. -
22 Mei 2014 - 23:47
Arjaan:
Ha Edwin,
Nog steeds goed onderweg zie ik, al 570 km erop zitten. Knap! Hoop dat je afgelopen nacht wat beter geslapen hebt bij die 'houthakker'. Mooi om al je belevenissen zo te kunnen blijven volgen. Als je dit tempo doorloopt ben je over een dag of 6 al klaar. Dat doe je wel heel snel! Blijf vooral genieten zou ik zeggen! Er wordt van harte met je meegeleefd!
H.grt. Arjaan -
23 Mei 2014 - 00:38
Jacco:
Ha die Edwin!
Tjonge, je houdt het maar vol hè, nog meer voor raken op schema en toch elke keer trouw ons laten meegenieten. Ja, dat doen we hoor, ondanks dat we hier 'thuis' onze eigen besognes hebben. Ik weet zeker dat jij straks weer zult moeten wennen in het 'gewone' leven mee te gaan doen. Want wat beleef je een boel, mooie foto's erbij, dat is écht waarvan jij geniet.
Nu nog zo'n 200 km, dat betekent dat het voorlopige einde al in zicht komt. Sterkte daarmee, ook als het gebied wat ruiger wordt, hou vol!
Groeten uit Nederland. -
23 Mei 2014 - 09:52
Wytske:
Was ook fijn om jouw stem weer even te horen hoor!! Nog even doorzetten en dan kunnen we weer knuffelen :) -
23 Mei 2014 - 10:29
Sieuwk:
Ha Edwin, had jou verhaaltjes een paar avonden gemist doordat mijn computer stuk was. Ben nu weer helemaal bij en vind het erg leuk dat ik jou weer kan volgen. Geniet met jou mee, ook omdat je zo mooi beeldend kunt schrijven. Heel veel sterkte met de laatste kilometers en hoop dat het goed gaat met je knieën.
Groetjes Sieuwk -
23 Mei 2014 - 11:36
Wietske:
Hee Edwin,
Ook ik volg jou helemaal zelfs met Google Earth.
Je bent nu bijna in het gebied waar wij gefietst hebben. Nog even volhouden en vooral genieten.
Groetjes Wietske (schoonzus)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
