Donderdag 20 augustus

Het is vandaag een speciale dag want Tiny is jarig en ik ben er niet bij vandaag.
Dat is de eerste gedachte wanneer ik wakker word, en stuur haar daarom vroeg een sms.
Heb slecht geslapen, De lichten gingen om 22.00u uit, maar er was veel geloop naar het toilet over de gangen, en helaas lag ik daar dichtbij.
Maar ook het indringende gesprek van gister hield me bezig, en natuurlijk de verjaardag van Tiny waar ik niet bij aanwezig kan zijn.:-(

Om half 6 begon het eerste gerinkel van wekkers maar omdat ik al wakker was had ik daar niet veel problemen mee.We hadden ontbijt geregeld maar daar konden we pas om 7.00u aanschuiven, dus wat moet een mens dan zo vroeg op?
Ik heb me nog maar even omgedraaid.
Eenmaal opgestaan was het een drukte van jewelste zeg. Al die pelgrims die heel vroeg zonder ontbijt vertrokken van de auberge, uitgezwaaid door de Nederlandse hospatiliers.
Wij ( ik heb het steeds over wij, dat zijn Sjors en ik Sjimmie), gingen rustig ontbijten. Nou ja rustig...
Het restaurantje was veel te klein, en steeds meer pelgrims kwamen zich melden, dus het was dringen om binnen te komen, en eenmaal binnen was het weer wachten wachten wachten.
Een vreemde ervaring.
Mijn geduld werd wel erg op de proef gesteld ( en ik heb meestal veel geduld).
Je wilt snel een ontbijtje en dan snel op pad. uiteindelijk zaten we om 7.30u aan een tafeltje. en dan ook nog een karig ontbijtje. één broodje,jammetje, botertje, een glas jus en een kop koffie.
Hoe anders is dat thuis, maar je moet het er maar mee doen, en niet ontevreden zijn.
Het voordeel is dat je het snel naar binnen kunt werken, en snel op pad kunt gaan.
Buiten is nog het aan de frisse kant als we vertrekken, we zien veel bekende gezichten bij het vertrek.Ook Patrick komen we na 3 km weer tegen, en de Duitse dame die we gisteren hebben geholpen.
We hebben even met elkaar gesproken, maar ze kijkt zo sip, en klaagt over van alles en nog wat. Dus we laten het maar voor wat het is en gaan snel verder.
Ik vermoed dat die wel naar huis zal gaan vandaag.

Al snel merk ik dat de etappe van gisteren meer met mijn spieren heeft gedaan dan ik verwacht had. Ik ben natuurlijk ook niet echt gewend om in de bergen te wandelen.
Op advies van Sjors lopen we dan ook deze route maar tot Zubiri, en nog niet 6 km verder.
Ik wil ook niet die dwars koppige Fries zijn die zo nodig verder moet. Dus deze keuze is heel goed.
Het is een prachtige wandeldag, maar wel weinig mogelijkheden onderweg voor een kop koffie, en als we er dan eindelijk één gevonden hebben schuift ook de mooie Spaanse Noilia aan.
We zitten samen even gezellig en gaan dan weer ieder ons eigen weegs.

De uitlopers van de Pyreneeën zijn bergachtig en prachtig om te zien en in te lopen,maar toch dwalen mijn gedachten veel af naar thuis.
Wie zou er bij Tiny zijn en komen mijn bestelde bloemen en cadeau op tijd binnen.
Het is maar goed dat ik gezelschap heb dat verzet toch wat "de zinnen".

Maar verder is het prima hoor. De zon is er lekker bij, en de temperatuur loopt op tot over de 30 graden, dus is het ook goed om op tijd te stoppen.
En zo komen we om 13 15u aan op de plaats van bestemming. Het is een prachtige gite, er is lekker koud bier bij aankomst, en de huisbaas is erg behulpzaam.
We bestellen eten voor vanavond, rekenen meteen af, en er is geen vaste tijd voor ontbijt dus kunnen we heel vroeg vertrekken als we dat willen.
Lekker gedoucht, wasje gedaan en opgehangen.Sjors geleerd hoe je een wasje doet en op moet hangen. Blijkt dat hij dit thuis nog nooit had gedaan. Ik was verbaasd.

Dan krijg ik bericht van Tsjerk dat de bloemen en cadeau zijn aangekomen, De verassing is compleet,Ook heeft Tiny veel kaartjes ontvangen.
Bedankt lieve volgers! Jullie zijn kanjers.
Ook de reacties van volgers op mijn blog komen nu binnen, wat geeft dat een energie die fijne hartverwarmende woorden !!! ( ook thuis had ik veel bemoedigende reacties via kaartjes mailtjes en telefoontjes gehad)
Het doet me hééél goed.
Ik spreek af met het thuisfront om even te gaan skypen. Helaas lukt dat niet al te goed. later nog maar eens proberen.
Wel krijg ik een filmpje van mijn oudste kleindochter via de app. Prachtig myn lytse famke.

Ondertussen stroomt de gite vol, en ik zal proberen wat contacten te maken. Ben wel benieuwd naar wie ze zijn en waar ze vandaan komen.
Sjors en ik eten met zijn tweeën. De rest eet blijkbaar in het dorp,en dat ben ik van de vorige Camino niet zo gewend, maar goed ieder zijn ding.
We drinken en proosten een glas wijn op Tiny's verjaardag en gaan vroeg slapen want we willen morgen naar Pamplona en daar de tijd nemen om de stad te bekijken.

Oarnt moarn

Roncevalles-Zubiri : 24 km
totaal : 41 km