26 augustus
Blijf op de hoogte en volg Edwin
27 Augustus 2015 | Spanje, Santo Domingo de la Calzada
Blijkbaar willen de Spaanse pelgrims die ook in deze auberge hebben overnacht vroeg vertrekken. Nou dat is vandaag niets voor mij en draai me nog maar eens om.
Om 6.00u als iedereen van de kamer verdwenen is sta ik op. Kan ik zonder problemen het grote licht aan doen. Wel zo handig bij het inpakken van mijn rugzak.
Daarna smeer ik snel een paar broodjes , en sta helaas zonder koffie om 6.30u buiten.
Het is dan nog donker, maar ik dacht dat ik wist waar ik moest zijn.
Helaas... al snel beginnen de problemen. Ik loop verkeerd, maar wordt door een stel Belgen die ook op de verkeerde weg waren, weer op het juiste spoor geholpen.
Voel me ook niet helemaal fit, mijn oude blessure van een tijdje terug begint op te spelen, en heb daardoor pijn.
Gek, maar de twijfel slaat daardoor wel toe.
Neem een pijnstiller, en ga langzaam verder, wordt dan ingehaald door de Duitser Bruno waar ik gisteren mee gegeten heb.
We lopen een tijdje samen op.
Hij vertelde mij gisteren dat hij van beroep organist is van een streng gelovige Rooms Katholieke kerk, ook heeft hij nog een aantal koren onder zijn hoede, en hij zei erbij:
" I don't believe in God, and tell it nobody, because nobody now's it" Hij is bang om zijn baan kwijt te raken. Dus niemand vertellen hè?
Dus ik zeg hem dat het misschien mooi kan zijn om God op de Camino te ontmoeten, en daarover hadden we nog een mooi gesprek gisteravond.
Maar terug naar nu. De pijn neemt toe, en ik besluit in Najera een stop te maken, en eerst maar es een kop koffie zien te vinden. Bruno loopt ondertussen verder.
Nadat ik een bakkie heb gehad lijkt de pijn minder te worden, dus maar weer in de benen, en na een tijdje is de pijn helemaal weg. Wat koffie al niet kan doen.
Na Najera verandert het landschap. Het is hier vlakker en weidser met af en toe een klein groepje bomen.
Er zijn veel graanvelden (stoppelland), en zie tot mijn verbazing suikerbieten, en heel af en toe nog een paar wijngaarden. Het is hier genieten van het uitzicht, prachtig!
Het valt me op dat er maar weinig mensen op het land werkzaam zijn. Af en toe zie je een boer met een tractor en spuitmachine voor het spuiten van gif.
Dat doet me denken aan mijn schoonvader die dan (heel wat jaren geleden) kanariegeel van de tractor kwam als hij de aardappelen had gesproeid.
De temperatuur is vandaag weer hoog, maar het lopen wordt er niet door bemoeilijkt. Af en toe kom ik Bruno tegen en pauzeren we samen, maar toch wandel ik veel alleen.
Ik hou een lange break op een berg van een aantal stropakken.Ook dit is genieten.
De laatste 6 km gaan Bruno en ik samen op. En om 14.30u komen we aan in Santo Domingo de la Calzada.
We checken in bij een vrij grote auberge, en nemen dan de tijd voor een koud biertje. Het klikt steeds beter tussen ons, en we besluiten 's avonds samen te gaan eten.
Na het douchen ga ik de stad verkennen.Bruno wil niet mee, want het is zijn 4e Camino, en hij heeft alles wel gezien.
Ik ga de bekende kathedraal binnen om te bezichtigen, maar ik steek er ook 2 kaarsjes aan.
Eén voor Arjen mijn schoonzoon. Hij is vandaag jarig. ( lokwinske Arjen! we drinke der letter wol es ientsje op), bij zijn feestje zondag kan ik niet aanwezig zijn, maar nu alleen in gedachten.
De andere kaars is voor een speciale collega van mij. Zij heeft het op dit moment moeilijk, en kan wel wat ondersteuning gebruiken.Je hebt een speciaal plekje in mijn hart, en vanaf hier een dikke knuffel.
En dan kan ik jullie de legende van de gestolen beker niet onthouden.
"Heel lang geleden ging een echtpaar uit Duitsland met hun zoon op de Camino naar Santiago. Ze overnachtten in Santo Domingo de la Calzada in een herberg.
De dochter van de herbergier werd verliefd op deze jongen, maar dat was helaas niet wederzijds. De dochter, boos als ze was, besloot haar zilveren beker in de rugzak van de jongen te verstoppen.
Toen het gezelschap was vertrokken beschuldigde zij hem van diefstal. Hij werd achterhaald, en moest voor de rechter verschijnen, en deze veroordeelde hem tot ophanging. (dieven werden in die tijd opgehangen)
Dus kreeg hij de strop.
De ouders besloten diepbedroefd de tocht voort te zetten naar Santiago, onderweg biddend tot Jacobus om zijn voorspraak voor de zielenheil van hun zoon.
Wanneer ze weer terug in Santo Domingo komen om het graf van hun zoon te bezoeken zien ze tot hun verbijstering dat hun zoon nog aan de strop hangt en nog leeft.
Hij verklaarde dat Santo Domingo hem tot leven heeft gebracht en dat ze naar de rechter moesten gaan om hem van de galg te halen.
De rechter die net zat te dineren toen de ouders kwamen geloofde dit verhaal natuurlijk niet. Hij zei: die jongen is net zo levendig als deze geroosterde haan en hen op mijn bord.
Op dat moment kwamen de haan en hen tot leven en begonnen te kraaien".
Sinds die tijd zit er een levende haan en 2 kippen als symbool in een kooi in de kathedraal. En wanneer je als pelgrim in de kathedraal bent en de haan gaat kraaien dan zul je de tocht naar Santiago goed volbrengen.
Nou ik heb ze gezien, maar de haan deed zijn bek niet open. Ik ben niet zo bijgelovig, dus morgen maar op goed geluk en vertrouwen verder.
Na een rustmoment gaan we 19.00u uit eten. We kunnen heerlijk buiten zitten, en later sluiten er nog meer pelgrims bij ons aan.en het wordt er gezellig.
Tegen tienen wordt het tijd om het bed op te zoeken. Bruno weet niet helemaal meer zeker welke kant we op moeten, maar gelukkig zijn we met elkaar.
Welterusten, en tot morgen.
Ventosa - Santo Dominge de la Calzada : 31 km
Totaal : 226 km
-
27 Augustus 2015 - 16:13
Lieuwe Ealse:
Do bist myn heit!
Ik bin grutsk op dy. -
27 Augustus 2015 - 16:54
Anke :
Lieve Edwin, stiekem heb ik even wat tranen laten lopen bij het stukje wat je hebt geschreven. Ik vind je een geweldige man, en ben blij dat ik jou heb leren kennen. Wat schrijf je prachtig en Elke keer geniet ik van je geschreven verhalen. Pas goed op jezelf enne....Wat koffie al vier kan doen hé. Hoop dat de oude blessure nu weg blijft en dat je volop kunt genieten van je prachtige tocht
Lieve groet en dikke xxxx -
27 Augustus 2015 - 18:57
Arjen:
Goeie skoanheit!
Wat een mooie verhalen weer die je allemaal beleefd. Superleuk om allemaal te lezen. Ik was ook erg blij toen ik jou smsje kreeg. Heel erg bedankt daarvoor en we drinken er zeker nog een op;)
Ik moest ook even van mijn vader doorgeven dat hij ook met veel plezier jou verhalen leest!
Heel veel succes nog de komende weken!
-
27 Augustus 2015 - 21:31
Gees Van Der Meulen:
Wat fijn dat je in het verre Spanje nog aan je collega denkt.Veel succes. -
27 Augustus 2015 - 23:57
Johan Schokker:
Edwin,
Weer een duidelijk stuk reisverslag! Erg mooi om te lezen.
Wel een leuke legende trouwens. En die haan heb je in Nooitgedacht vaak genoeg kunnen horen.
Dus je gaat het zeker redden!!!!!
Groeten en take care!
Johan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley