Thuis, Zaterdag 19 september 2015

Ondanks dat ik een kamer voor mij alleen had, en juist goed wilde slapen, was het toch een onrustige nacht.
Het klooster was nogal gehorig, met z'n lange betegelde gangen, dus de geluiden klonken door tot in de verste hoeken. Je hoorde iedereen door de gangen naar het toilet gaan, en met deuren slaan,
Rekening houden met degene die willen slapen was er niet bij.

Deze laatste ochtend ben ik om 5.00u wakker. Wat moet ik er zo vroeg uit? Maar stap 15 min. later toch m'n bed uit.
Ik pak mijn spullen, en ga richting bushalte wat maar een kwartiertje lopen is vanaf het klooster.
Kom nog wat "aangeschoten" jongelui tegen die de "bloemetjes flink hebben buiten gezet" vannacht.
Rudi de Belg komt ook aanlopen, en een tijdje later staan we met een grote groep pelgrims klaar om met de bus van 6.30u naar het vliegveld te gaan.
Rudi zijn vlucht naar Brussel vertrekt op dezelfde tijd dan mijn vlucht naar Amsterdam, dus we kunnen elkaar nog even gezelschap houden op de luchthaven.
De bagage wordt afgegeven, en gelukkig kan ook mijn wandelstok als bagage mee. Ik had namelijk tijdens de Camino van verschillende pelgrims gehoord dat het niet was toegestaan om de stok mee te nemen in het vliegtuig, en dat hij voor € 55.- met de post naar huis verstuurd moest worden. Maar gelukkig mag hij zo als bagage mee.

Om 9.00u neem ik afscheid van Rudi. Heb maar 3 dagen met hem opgetrokken, maar had toch een goed contact met hem.
Ik check in en laat Spanje dan echt achter me. het is nu echt voorbij.
De vlucht naar Amsterdam is prima en we landen precies volgens schema op Schiphol.
Tiny zou me op komen halen, maar als ik in de aankomsthal op mijn rugzak sta te wachten zie ik tot ik mijn grote verassing dat onze dochter Wytske,maar ook nog oudste kleindochter Hylke er zijn.
Wat is dit een verassing..... de tranen schieten me in de ogen. Wat ben ik super blij hen weer te zien, en wat is het fijn en hen weer in de armen te kunnen sluiten.
Fantastisch dat ook onze kleindochter er is. Ze staat me op te wachten met een grote ballon in haar handen. "Deze is voor jou pake". Wat geniet ik van dit moment.
Ze is erg onder de indruk, en enigszins verbaasd over mijn uiterlijk. Mijn baard van 5 weken vindt ze niet leuk!.
Zal hem er toch maar weer af moeten scheren.

Op Schiphol gaan we, voordat we naar het noorden rijden, eerst nog naar het panoramadek om naar de vliegtuigen te kijken, want die kleine moet nog wel even zien hoeveel vliegtuigen hier zijn, en er moet natuurlijk nog wat gegeten en gedronken worden.
Als we dan eindelijk in Hoogeveen aankomen staat me weer een verassing te wachten. Op de ramen staat een groot plakkaat met "WELKOM THUIS KANJER"!!! en ze hebben vlaggetjes opgehangen.
Wat een thuiskomst.... wauw... wat mooi. Het weerzien met Lieuwe, Jannet en Doutzen. Wat doet me dit goed.
En wat hebben ze hun best gedaan... Koffie, allerlei lekkere hapjes , wijn, zelfgemaakt brood en heerlijke eigengemaakte soep van Jannet, wat een moeite, en dat allemaal omdat ik slechts een stukje heb gewandeld???
Geweldig!!!

En dan denk ik aan de woorden van een medepelgrim die mij vertelde dat hij ging pelgrimeren om te ontdekken hoe rijk hij werkelijk is.
Nou ....Niet iedereen van mijn gezin is hier nu, maar wat voel ik me rijk gezegend met- alles wat- en iedereen die ik heb, en met alles wat ik mee heb mogen maken.
Dat ik de mogelijkheid, de vrijheid en de kracht heb mogen ontvangen om dit fantastische avontuur te beleven maakt me dankbaar.

Lieve volgers, familie, vrienden, kennissen en overige.....
Het zit er op. Mijn wens is in vervulling gegaan.
Het is een prachtige ervaring die ik iedereen kan aanbevelen. Het wandelen, even vrij zijn van alles, loslaten waar je druk mee kunt zijn, genieten van onze prachtige schepping, en daar echt van onder indruk raken, het ontmoeten van bijzondere eigenaardige, en mooie mensen.
Een reis, die in sommige gevallen, je leven kan veranderen als je er voor open staat. Een reis die je nooit meer zult vergeten. Ik in ieder geval niet!

Ik heb het erg fijn gevonden jullie op mijn reis mee te nemen, met jullie te delen wat ik heb mogen beleven.
En dan jullie reacties daarop...... hartverwarmende, bemoedigende woorden die ik van jullie heb ontvangen. Het heeft me er soms even doorheen gesleept, maar ook de glimlach gegeven die dan even nodig was.

Een special dank voor Tiny mijn vrouw, die mij de mogelijkheid en de ruimte heeft gegeven om dit avontuur aan te gaan, waardoor ze mij een aantal weken thuis heeft moeten missen, die het druk heeft gehad om mijn verslagen op tijd na te kijken voor de webmaster.
Ook dank aan mijn webmaster Tsjerk. Hij was soms tot diep in de nacht bezig om mijn foto's te downloaden mijn verslagen op het web te plaatsen. Dit heeft hem veel tijd gekost..... en het resultaat mag er zijn.
Bedankt!!!

Tenslotte...
Tijdens de Camino vorig jaar in Frankrijk, en ook dit jaar in Spanje heb ik regelmatig de pelgrimszegen mogen ontvangen.
Ik wil jullie deze zegen meegeven omdat dit niet alleen bestemd is voor pelgrims, maar voor iedereen.


"Moge de God van alle wegen je zegenen en beschermen.
Breek op en vertrek uit bezorgde gedachten,
uit verstarde gewoontes, uit knellende verwachtingen.
Wees opmerkzaam onderweg met lichaam en ziel,
met je zintuigen, met vertrouwen, en met heel je ziel.

Moge de God van alle wegen je begeleiden,
wanneer de tocht je naar nieuwe plekken leidt,
wanneer je je op onzeker terrein begeeft,
wanneer je geloof, natuur, mensen, en cultuur ontmoet.

Moge de zon je gezicht verwarmen, de wind je rug versterken,
de regen je leven verfrissen, de wegwijzers je leiden naar je doel.

Moge de God van alle wegen je zegenen, en beschermen
je hele pelgrimstocht lang."


Edwin