18 augustus: Roden - Saint Jean Pied de Port

Lezers,

Na een korte maar goede nacht vroeg wakker (3.30uur). En wie herkent dat niet als er iets spannends staat te gebeuren, dan ben je meestal voor de wekker al wakker.
Zo dus ook bij mij...... "It giet wer oan". Ik ga mijn pelgrimsreis naar Santiago vervolgen.

Om 4.00u zitten Tiny en ik in de auto op weg naar Schiphol.
We zijn er allebei klaar voor.
Ik voor mijn Camino en Tiny voor het alleen zijn. Nou ja in ieder geval zonder mij.
Het is niet de eerste keer... het begint te wennen???
Hoewel het nog donker is en regenachtig en somber weer ben ik in een prima stemming.

Op Schiphol nemen we afscheid, en wordt nog door een vriend uitgezwaaid die op dat tijdstip op Schiphol moet zijn voor een reis naar Brazilië.
Elk zijn eigen missie dus.

Om 6.30u vertrekt de TGV en binnen 3 uur ben je dan in Parijs. Met een snelheid van 300km per uur over het spoor als een raket. tenminste iemand liet op zijn mobiel zien hoe snel de trein ging.
Ongelooflijk dat je in zo'n kort tijdsbestek in Parijs kunt zijn. Indrukwekkend en een prachtige ervaring.
Het gaat er gemoedelijk aan toe in de trein, Er blijken wel weer mensen op de verkeerde stoel te zitten, -plaatsen zijn op nummers gereserveerd-, maar dit keer geen gedoe.(dat was vorig jaar wel anders).
Ik heb een soloplaats kan dus mooi het koppie even laten hangen, en dat doe ik dan ook graag.
Dan via de metro naar Montepernasse (appeltje/eitje) en ik vraag me af waarom ik hier vorig jaar zo tegenop zag.
Blijkbaar gaat de ervaring een rol spelen, want het gaat nu op de automatische piloot.
De Montepernasse is een enorm hoog gebouw, en volgens mij zijn we daar ooit eens met een enorme snelheid met een lift naar boven gegaan om van het uitzicht te genieten.
Tiny bevestigd dit verhaal bij navragen. Blijkt dat mijn aftakelingsproces nog niet begonnen is, wat sommigen wel eens schijnen te denken :-)

Om 12.30 gaan we verder naar Bayonne. Ook dit gaat voorspoedig. De zon komt er lekker door, en ik zit heerlijk te genieten vanuit de trein van het Franse platteland.
Het landschap is hier licht glooiend, maar wel kaal.
De combines hebben hier hun werk al gedaan want je ziet veel stoppelland met af en toe nog een zonnebloem.
Vanuit Bayonne neem ik weer een trein naar cambo les Bains (17.30u)
En ja hoor......de eerste pelgrims komen in zicht.
Ik krijg een leuk contact met de Amerikaanse John, en met hem reis ik verder naar Saint Jean Pied de Port.

De Pyreneeën komen onderweg in zicht, en mijn enthousiasme gaat nu over in er echt heel veel zin in krijgen.
John heeft niets gereserveerd, en alles zit vol, dus hij zal wel ergens op een bankje terecht komen.
In de gite is het een bonte verzameling van nationaliteiten.We maken gezellig kennis met elkaar. Er is een zelfs een Nederlander, maar heb weinig contact met hem.
We eten lekker met elkaar waarbij de rode wijn natuurlijk niet ontbreekt.
Het eerste stempel kan ik halen bij het pelgrimsbureau hier tegenover.
Ik moet nog een beetje in de stemming komen, wil graag beginnen met lopen. Maar eerst maar een goede nachtrust. We liggen met 8 man op een kamer.
Morgen maar vroeg op denk ik zo, dan kan het beginnen.

Oarnt moarn