Donderdag 29-5
Blijf op de hoogte en volg Edwin
30 Mei 2014 | Frankrijk, Aroue-Ithorots-Olhaïby
Afgelopen nacht heb ik niet erg goed kunnen slapen, ondanks dat het een erg lange nacht was .De ruimte was nogal benauwd, en het was er heel gehorig.
Dit is weer typisch zo'n commerciële gite, waar ze zoveel mogelijk mensen in een oud huis proberen te proppen, en daar dan ook nog eens een hoge prijs voor durven te vragen.
Of raak ik gewend om luxe te slapen?
De overgang is soms wel erg groot, van een chateau met een 2 persoons bed, naar dit....
Vanaf 7.00uur is er ontbijt, maar ik hoor om 6.00uur al weer de eerste bedrijvigheid om me heen.
Sommige mensen hebben 's morgens wel heel veel tijd nodig, terwijl ik, nadat ik ben opgestaan, binnen een kwartier klaar ben met rugzak pakken, eten, en dan vertrekken.
Omdat iedereen druk bezig is, kan ik snel mijn ontbijt naar binnen werken, en sta ik om 7.15 buiten.
Het zonnetje schijnt, en ik zie de bergen al weer voor me, Dit wordt weer een prachtige dag!
En omdat ik een route van 20 km heb vandaag kan ik rustig aan beginnen. Wat is dit weer genieten; zonnetje op het gezicht, en overal hoor ik stromende beekjes, want er is de afgelopen dagen heel wat regen gevallen.
Na 1,5 uur lopen, neem ik mijn rust op de top van een heuvel. ver afgeweken van de route, maar met een schitterend uitzicht rondom.
Ik rol mij poncho uit, en ga hier een poosje op m'n rug liggen mijmeren.
Wat is het hier stil....je hoort geen auto's, geen mensen, geen honden blaffen, echt niets, nou ja af en toe een vlieg, een bij, en de vogels, maar je hoort hier echt de stilte. Dat dàt kan.
Wat is de schepping toch mooi, dat besef je hier heel goed. Het geeft je hier zo'n innerlijke rust, mensen wat geniet ik hier intens van alles om me heen.
Ik lig daar zeker 45 minuten voor ik weer verder ga. Als ik in het eerst volgende dorpje kom drink ik een kop koffie, en kan ik mijn verslag naar het thuisfront mailen, omdat ik gisteren geen internet had.
Wat is het lekker dat ik een bed heb gereserveerd, ik kan het rustig aan blijven doen vandaag.
Onderweg kom ik veel bekende pelgrims tegen, en met de meesten maak ik even een praatje.
Rond 14.30u bereik ik het dorpje Ostabat, en direct in het begin, bevindt zich de gite waar ik zal overnachten.
Maar omdat ik heel vroeg ben, ga ik eerst het dorpje maar even verkennen. Nou dat valt tegen, wat een "súterige" boel hier.
Een kerk, een cafeetje, en daaromheen een paar vervallen oude huisjes. Dit is alles wat dit dorp te bieden heeft.
Ook de gite ziet er verwaarloosd uit, maar dat kan me nu niet zoveel schelen, ik ben blij dat ik een slaapplek heb. Op de voordeur van de gite hangt een papier met de namen van pelgrims die hier vannacht overnachten.
Ha, mijn naam staat er op, dus dit zit goed. ik loop naar binnen, en roep bonjour, maar helaas geen reactie. Wel zie ik in de gang een bekende wandelstok staan, namelijk die van Francois, mooi kan hij me mooi wegwijs maken hier.
Ik loop de trap op naar boven, en zie ook hier briefjes met namen op de deuren, helaas is die van mij niet te vinden, maar er staan nog 2 bedden op de bovenste verdieping dus trek ik de conclusie dat er ééntje voor mij is. De naam van Francois staat ook op een deur, en als ik hem roep komt hij tevoorschijn, het is een hartelijk weerzien. Hij vertelt dat René zijn kamergenoot is vannacht. En wie moet René dan wel zijn.....?
Ja hoor de knappe Fransman die alles meesleept. Goed om ook hem weer te zien.
We gaan naar het cafeetje om een biertje te drinken, en er komen steeds meer bekende, en onbekende pelgrims aan. Het familiegevoel is weer compleet. En na de nodige rondjes wordt er veel gelachen met elkaar.
Met Francois bezoek ik de kerk van dit dorpje. Hij geeft me veel informatie van deze streek.
Deze streek wordt Pays- Basques genoemd. De invloed van de Basken is hier erg groot, en de inwoners hier voelen zich meer Bask, dan Fransoos .
De naambordjes van de dorpjes geven net als in Friesland (in het Fies en Nederlands) de naam van het dorpje in het Baskisch, en in het Frans aan.
Teruggekomen bij de gite blijkt dat er vannacht een Franse jongedame naast mij zal slapen. (Er zit 50 cm tussen de bedden hoor, dus a.u.b. geen zorgen)
We eten vanavond met 5 Fransen in het restaurant bij het café. Het is best gezellig, ook al blijft de taal voor mij moeilijk, zodat ik niet alles mee krijg.
Ik leer hier ook René beter kennen. Blijkt toch veel gevoel voor humor te hebben.
Als we terug zijn bij de gite, blijkt de Franse jongedame een ander bed te hebben gekregen, omdat er 2 pelgrims niet zijn op komen dagen.
Ik bied nog aan om met haar te ruilen, omdat ik morgen heel vroeg wil vertrekken. Het is dan namelijk mijn laatste wandeldag, en ik wil nog iets van de stad beleven. Maar daar morgen meer over.
Aantal km's 23 (totaal 789)
Aroure -Astobat
Dit is weer typisch zo'n commerciële gite, waar ze zoveel mogelijk mensen in een oud huis proberen te proppen, en daar dan ook nog eens een hoge prijs voor durven te vragen.
Of raak ik gewend om luxe te slapen?
De overgang is soms wel erg groot, van een chateau met een 2 persoons bed, naar dit....
Vanaf 7.00uur is er ontbijt, maar ik hoor om 6.00uur al weer de eerste bedrijvigheid om me heen.
Sommige mensen hebben 's morgens wel heel veel tijd nodig, terwijl ik, nadat ik ben opgestaan, binnen een kwartier klaar ben met rugzak pakken, eten, en dan vertrekken.
Omdat iedereen druk bezig is, kan ik snel mijn ontbijt naar binnen werken, en sta ik om 7.15 buiten.
Het zonnetje schijnt, en ik zie de bergen al weer voor me, Dit wordt weer een prachtige dag!
En omdat ik een route van 20 km heb vandaag kan ik rustig aan beginnen. Wat is dit weer genieten; zonnetje op het gezicht, en overal hoor ik stromende beekjes, want er is de afgelopen dagen heel wat regen gevallen.
Na 1,5 uur lopen, neem ik mijn rust op de top van een heuvel. ver afgeweken van de route, maar met een schitterend uitzicht rondom.
Ik rol mij poncho uit, en ga hier een poosje op m'n rug liggen mijmeren.
Wat is het hier stil....je hoort geen auto's, geen mensen, geen honden blaffen, echt niets, nou ja af en toe een vlieg, een bij, en de vogels, maar je hoort hier echt de stilte. Dat dàt kan.
Wat is de schepping toch mooi, dat besef je hier heel goed. Het geeft je hier zo'n innerlijke rust, mensen wat geniet ik hier intens van alles om me heen.
Ik lig daar zeker 45 minuten voor ik weer verder ga. Als ik in het eerst volgende dorpje kom drink ik een kop koffie, en kan ik mijn verslag naar het thuisfront mailen, omdat ik gisteren geen internet had.
Wat is het lekker dat ik een bed heb gereserveerd, ik kan het rustig aan blijven doen vandaag.
Onderweg kom ik veel bekende pelgrims tegen, en met de meesten maak ik even een praatje.
Rond 14.30u bereik ik het dorpje Ostabat, en direct in het begin, bevindt zich de gite waar ik zal overnachten.
Maar omdat ik heel vroeg ben, ga ik eerst het dorpje maar even verkennen. Nou dat valt tegen, wat een "súterige" boel hier.
Een kerk, een cafeetje, en daaromheen een paar vervallen oude huisjes. Dit is alles wat dit dorp te bieden heeft.
Ook de gite ziet er verwaarloosd uit, maar dat kan me nu niet zoveel schelen, ik ben blij dat ik een slaapplek heb. Op de voordeur van de gite hangt een papier met de namen van pelgrims die hier vannacht overnachten.
Ha, mijn naam staat er op, dus dit zit goed. ik loop naar binnen, en roep bonjour, maar helaas geen reactie. Wel zie ik in de gang een bekende wandelstok staan, namelijk die van Francois, mooi kan hij me mooi wegwijs maken hier.
Ik loop de trap op naar boven, en zie ook hier briefjes met namen op de deuren, helaas is die van mij niet te vinden, maar er staan nog 2 bedden op de bovenste verdieping dus trek ik de conclusie dat er ééntje voor mij is. De naam van Francois staat ook op een deur, en als ik hem roep komt hij tevoorschijn, het is een hartelijk weerzien. Hij vertelt dat René zijn kamergenoot is vannacht. En wie moet René dan wel zijn.....?
Ja hoor de knappe Fransman die alles meesleept. Goed om ook hem weer te zien.
We gaan naar het cafeetje om een biertje te drinken, en er komen steeds meer bekende, en onbekende pelgrims aan. Het familiegevoel is weer compleet. En na de nodige rondjes wordt er veel gelachen met elkaar.
Met Francois bezoek ik de kerk van dit dorpje. Hij geeft me veel informatie van deze streek.
Deze streek wordt Pays- Basques genoemd. De invloed van de Basken is hier erg groot, en de inwoners hier voelen zich meer Bask, dan Fransoos .
De naambordjes van de dorpjes geven net als in Friesland (in het Fies en Nederlands) de naam van het dorpje in het Baskisch, en in het Frans aan.
Teruggekomen bij de gite blijkt dat er vannacht een Franse jongedame naast mij zal slapen. (Er zit 50 cm tussen de bedden hoor, dus a.u.b. geen zorgen)
We eten vanavond met 5 Fransen in het restaurant bij het café. Het is best gezellig, ook al blijft de taal voor mij moeilijk, zodat ik niet alles mee krijg.
Ik leer hier ook René beter kennen. Blijkt toch veel gevoel voor humor te hebben.
Als we terug zijn bij de gite, blijkt de Franse jongedame een ander bed te hebben gekregen, omdat er 2 pelgrims niet zijn op komen dagen.
Ik bied nog aan om met haar te ruilen, omdat ik morgen heel vroeg wil vertrekken. Het is dan namelijk mijn laatste wandeldag, en ik wil nog iets van de stad beleven. Maar daar morgen meer over.
Aantal km's 23 (totaal 789)
Aroure -Astobat
-
30 Mei 2014 - 11:58
Tiny:
Hé mântsje
Hjoed (freed) is it dyn lêste dei om te rinnen.
Nim alles mar goed in dy op, want it duorret treie moanne ear ast do wêrom bist in St Jean-Pied-de-Port
Oarnt sneon
Leafs xxx -
30 Mei 2014 - 13:11
Bnnie:
Wer in prachtich skreaune ferhaal.
Wy genietsje der hjir fan mei.
Wat kin de stilte dan earrverdovend wêze he!
Dyn lêste dei hjoed, helje der út wat der yn sit.
Genietet fan de schitterende wrâld om dy hinne.
Yn septimber de rest en ek dat rêsd do wol!
In goeie reis werom en oant sjen.
Lute en Bonnie ( ik skriuw mar Lute lêst mei hear)
Bon voyage et eau-revoir
un bisou et câlin de tous -
30 Mei 2014 - 16:05
KlaasS:
zo nog 1 dag lopen
en dan mag je weer met de trein reizen
ook makkelijk
maar heeft de tocht je gebracht wat je er van tevoren had verwacht?
volgens mij heeft het je heel veel meer gegeven
maar daar hoor ik je wel eens over
veel plezier morgen , en G E N I E T !
vr gr klaasS -
30 Mei 2014 - 20:02
Wietske:
Edwin voor jou zit het er nu op. Geweldig!
Tot snel.
Groet w en w -
30 Mei 2014 - 23:03
Tineke:
Lieve Edwin nog een dag, wat een fantastische belevenis. Ik hoop dat het alles is geworden wat je je van te voren had bedacht. Ik denk dat ik ook voor Anke spreek als ik zeg dat we trots op je zijn, maar je wel enorm missen. Nu nog de terugweg naar alles wat je lief is. Bon voyage et venez la mason et tout securité. Gros calin xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
