Woensdag 14-05

Afgelopen nacht leek het wel of ik bij mijn schoonouders lag te slapen.De klok van de toren sloeg ieder half en heel uur. (onze kinderen noemden het altijd "de toren van beppe Wieke")
En om 7.00uur gingen ze helemaal los.Het leek wel een concert. Het zal wel tijd zijn geweest om op te staan.
Na het ontbijt m'n proviand ingeslagen bij de plaatselijke bakker.

Ik loop nu door het dorp waar het op straat stil en verlaten is, geen mens te zien, de luiken allemaal dicht, en de straat is stoffig.
Het is net of zit ik in een western film, er wordt een schot afgevuurd, de luiken gaan allemaal open, en ik zit midden in een vuurgevecht.
Jullie merken wel dat mijn fantasie met me op de loop gaat.
Maar verder gaat het wel goed met me hoor!
Maar de tijd heeft hier echt letterlijk stil gestaan.

Ik neem de geasfalteerde weg (D-41), De weg gaat langs de Le Célé ,daardoor hoef ik niet te klimmen. Dit heb ik de vorige dagen genoeg gedaan.
Aan weerszijden hoge rotsen, en daar loop ik dan tussenin. Het is zo mooi hier, en het maakt je tegelijk zo klein.
Regelmatig sta ik stil om foto's te maken, en ik hoop dat Tsjerk de foto's op tijd heeft om ze bij het verslag te plaatsen.
Ik ben blij dat ik de i-pod van Wytske mee mocht, want deze maakt prachtige foto's Wyts. Jammer dat ik hem bij thuiskomst weer in moet leveren.
We moeten hier thuis maar eens even stevig over onderhandelen.
Voor mijn gevoel loop ik hier in de Grand Canyon. Het zonnetje op de kop, strak blauwe luchten, rotsen aan weerszijden, Ik hoef verder niets meer te zeggen denk ik.

Vlak voor een dorpje groet ik iemand die bij zijn huis in de deuropening staat "Bonjour monsieur".
En wat denk je wat hij antwoordt wanneer ik hem bijna ben gepasseerd? "Ben je helemaal uit Friesland komen lopen"?
Wauw.....een Nederlander. Heb een poosje met hem staan praten. Zijn huis is tegen de rots gebouwd, en hij vertelt dat zijn achtermuur dus 3,5 km dik is.(even over nadenken).
Hij woont hier al 10 jaar, zit inmiddels in de gemeenteraad, en wil nooit weer terug naar Nederland.Ik mag binnenkomen, en zijn huis bekijken.Leuk hoor prachtig huisje.
We babbelen nog een half uurtje, en dan ga ik weer verder.Toch weer een leuke ontmoeting!

In het dorpscafé (internet) neem ik een kop koffie, Skype met het thuisfront, en lees de reacties op mijn blog.
Lieve mensen, bedankt voor al jullie reacties, prachtige woorden die me raken, het voelt zo goed dat jullie zo meeleven.

Na een uurtje kom ik in Bouzies. Hier komen de Le Célé, en de Le Lot samen, om verder te gaan als Le Lot.
Ik bekijk mijn planning. Over 15 km is er pas weer een gelegenheid om een slaapplek te vinden, Het is nu 14.45uur, en ik heb 25 km afgetikt.
het is mooi geweest zo, en ik besluit een gite te zoeken. Het is echt even zoeken.
Uiteindelijk vind ik een oud huis buiten het dorp ,Er is een schilder bezig die me verteld dat monsieur Guiral op de trekker bezig is.
Ik hoor inderdaad een paar straten verder een trekker. Loop naar hem toe. Het is een oud boertje, en hij bevestigt dat hij mr. Guiral is.
Hij komt van de trekker, en loopt mee naar de gite Wat een oud zootje, Oude spullen,een klein keukenaanrechtblokje (doet me aan vroeger bij ons thuis denken), oude dekens, en het ruikt er erg muf.
Maar voor mij is het prima. en..... de koelkast vol met koude flesje Heineken. Ik mag pakken wat ik wil, de prijzen staan erbij vermeld.
Een compleet huisje voor me alleen, de koelkast vol bier, flessen wijn, en wat blikvoer om vanavond een diner van te maken
.Dit is geweldig, wat kan een mens met weinig tevreden zijn.

Dus om 15.00u ligt deze jongeman op een ligstoel in de zon, koude Heineken ernaast, blokje kaas erbij! Viva la France, Viva la Camino.
Ik denk dat er nu 2 vrienden zijn die spijt hebben dat ze niet mee zijn gegaan.
Jongens....Werk se! en ik drink er nog ééntje op.

Om 17.00u komt het boertje aanzetten in een oude kar. In een boodschappentas broodjes, een pak jus, een pot jam en boter. Mijn ontbijt voor morgen.
Even €19.- afrekenen, en het geld voor de biertjes kan ik morgenvroeg met de sleutel op tafel leggen. Het is niet te geloven hè?
Tot laat zit ik buiten, genietend van de zon en de stilte. Mijn "maaltijd" opgewarmd, later lekker opgefrist en geschoren ,en met een biertje op tijd gaan slapen.

Marcilhac sur Célé - Bouzies
Aantal km's : 27